Poesía, o lugar máis íntimo e profundo, a sublime caricia. Esa voz que o enche todo de vida. Poesía, navegarei en ti e fareite miña... Achégate! A porta está aberta. Entra...faremos xuntos o camiño.
martes, 22 de abril de 2014
Oínte chegar
Oínte chegar
galopando ansioso.
Entreabriuse a noite
e no perfil dun destello
brotaron pétalos,
derramáronse bicos.
Nunha lúcida escuridade
entre notas e latidos,
ti e máis eu
posuíndo o universo.
Oínte chegar...
viñas de lonxe.
O amor medrando nas mans...
Asun Estévez (Medrar nas mans)
martes, 8 de abril de 2014
Eses corderos
No temo a los lobos...
temo a eses humanos que caminan por la vida
disfrazados de tiernos corderos
y que con la venia del mundo
te van matando cada día.
Asun Estévez
Suscribirse a:
Entradas (Atom)