sábado, 19 de julio de 2014

SEMPRE













                                       Buscádeme nun acantilado de luz,
                                   alí onde as sereas cantan as primaveras.


                                       Sempre no outro lado do vento,
                                              á procura de xanelas.
                                        Sempre revestida de linguaxes
                                              na miña casa de sol,
                                            de treboadas e bágoas.
                                         Sempre fuxindo dos espellos
                                               cubertos de silencio.
                                              Das cadeiras sen alma,
                                              dos abrazos baleiros,
                                              das páxinas en branco.
                                                   Dos fantasmas
                                              que sempre regresan
                                              sedentos do perfecto.
                                             Desa soidade imposible
                                             na que se afogan os días
                                                      e as noites.
                                               Sempre, nese ir e vir,

                                          nesa liña constante de fuga. 

                                                    Asun Estévez

2 comentarios: