sábado, 22 de febrero de 2014

O recordo



                                                     Eras ti, que entre palpebrexos
                                                     golpeabas a xanela da tarde.
                                                     O que sempre me vencía
                                                     co esa urxencia por regresarme.
                                                     Eras ti, que voltabas unha vez máis
                                                     facendo o mesmo percorrido...
                                                     dende ese lugar do que nunca te fuches
                                                     a ese espazo que só é teu...
                                                     o recordo.
                                                     O teu recordo.


                                                     Asun Estévez

No hay comentarios:

Publicar un comentario